Er zijn minimaal 10 dingen waar je echt geen talent voor nodig hebt, volgens de #Omdenken scheurkalender van 24 januari. Het zijn dingen die je gewoon moet doen, die je kan oefenen als je ze moeilijk vindt.
We leven in een maatschappij waar je niet alleen op zeer jonge leeftijd je talenten moet leren kennen, je moet ze ook maximaal tot hun recht laten komen, cultiveren en laten bloeien. Kinderen moeten voor hun twaalfde een middelbare school kiezen die bij ze past. Na één of twee brugjaren kiezen ze een profiel. En na vier tot zes jaar middelbare kies je een vervolgopleiding die jouw specifieke talent helemaal tot zijn recht laat komen. Wee je gebeente als je het verkeerde kiest.
We zadelen onszelf en onze kinderen op met torenhoge ambities. Het leven ‘verdoen’ met lanterfanten, net genoeg geld verdienen om van te leven en genieten van hoe mooi de zon opkomt en ondergaat, is er niet bij. Elke dag moet er gescoord worden. Op LinkedIn zie ik veel berichtjes langskomen met deze strekking: “Na vier geweldige jaren bij organisatie X als … (nu volgt een functietitel die onbegrijpelijk is en dus interessant klinkt), wordt het nu tijd om me te gaan wijden aan mijn droombaan …. (nu volgt een functietitel die nog veel onbegrijpelijker is) bij organisatie Y. Bedankt lieve collega’s voor de geweldige/vruchtbare/inspirerende samenwerking. Ik zal jullie missen.”
Al die functietitels die me niks vertellen over wie diegene is en waar hij of zij blij van wordt irriteren me. Ze verhullen het talent, zeggen alleen iets over de hoogte van de carrièreladder. Waarom lees ik nooit: Ik was tot 1 januari putjesschepper, medewerker plantsoendienst of vuilnisman? Kennelijk staat dat niet interessant. En je hebt geen LinkedIn nodig om als vuilnisman te worden aangenomen.
Van de week heb ik mijn CV geüpdatet. Ik schaamde me, want in plaats van een prachtige functietitel voegde ik Algemeen medewerker op een camping toe. Dat past niet in het rijtje Onderzoeker, Senior projectmedewerker en Kennismanager. Kom ik wel tot mijn recht in mijn takenpakket van receptiewerk, bedienen en afwassen? Deze functietitel impliceert dat het dom werk is waar je niks voor moet kunnen. Het tegendeel is waar. Gastvrijheid, doorzettingsvermogen, lol maken met collega’s, je grenzen bewaken en veel uren maken. Daarnaast biedt dit werk op deze plek mij de kans om mijn talent als schrijver te ontplooien. De omgeving biedt mij volop inspiratie en ik neem in de winter de tijd om te schrijven aan mijn boek en weblog.
Ik creëer tijd en ruimte voor mezelf en mijn gezin. Mijn leven wordt niet langer geleid door een logistieke planning waar je u tegen zegt en ik ben niet meer 10 uur per werkdag van huis om mezelf te ontplooien en mijn CV interessanter te maken. Ik train mezelf in dingen waar je nul talent voor nodig schijn te hebben. Maar je moet wel het lef hebben om ze te doen. Ik ervaar rust, ruimte en schoonheid. Ik voel me dankbaar. Ik geniet van het leven.
Af en toe lees ik op LinkedIn: “Ik ga voor mezelf aan de slag met iets dat ik leuk vind! Wie wil me er voor betalen?” Ik ben trots dat mensen het lef hebben. Ik hoop dat we LinkedIn steeds minder nodig hebben om ons leven te vullen met talentloze maar waardevolle dingen.
PS In Frankrijk komt nooit iemand op tijd.