De trein was te laat. Best zuur als je om half 7 opstaat om je afspraak van 9 uur te halen. Bij Sloterdijk werd er omgeroepen: “Dames en heren helaas rijden wij het station binnen met 12 minuten vertraging wegens aanrijding met een vogel.” Een ongemakkelijk gevoel bekroop me. Aanrijding met een persoon daar zijn we inmiddels aan gewend, minimaal 1 keer per week is het wel ergens raak. Maar een vogel? Mijn fantasie slaat op hol. Was Pino soms op de rails gaan liggen? Zouden de kinderen vanavond in Sesamstraat een overlijdensbericht te zien krijgen? Dan viel die 12 minuten vertraging nog mee. Waarschijnlijk was het Pino toch niet, maar een meeuw of flinke houtduif, net wakker genoeg om even lekker een ochtendrondje te vliegen. Dat lijkt me het lekkerste moment van de dag als vogel zijnde, lekker de vleugels uitstrekken. En dan probeert een trein met 140 km per uur door je heen te rijden. Ook goedemorgen! Ik snap best dat de machinist zich doodschrok want het geeft een flinke klap. Bij Amsterdam Centraal werd nog omgeroepen: “Excuses voor de eventuele vertraging.” Eventueel? Hoezo eventueel?! De motor lonkt zo hard dat het pijn doet!